“Kijk papa. Het is niet dat IK dat wil doen maar die andere IK deed het. De ene IK is rood en de andere IK is wit en er is ook nog een derde IK en die heeft geen kleur. Soms weet ik dat ik iets niet goed doe of gemeen ben, maar kan dat dan niet meer veranderen en ik ben dan gewoon gemeen en boos. Ik kan dat dan niet meer helpen en en ik weet eigenlijk helemaal niet waarom. Dat maakt me verdrietig”.

Herkenbaar?? Het begint dus al zo vroeg. (7 jaar)

Ik noem het een parasiet, anderen het ego. In ieder geval datgeen dat af en toe ons denken en doen overneemt. De meesten van ons, lees iedereen, heeft dat stemmetje in zijn of haar hoofd. Een stemmetje dat een nare invloed heeft en negatieve dingen tegen je ‘zegt’ in de strekking van:

• Je kan het niet
• Je bent niet bijzonder
• Dat pik je toch niet?
• Jij hebt gelijk en niet die ander
• Jij moet beter zijn
• Jij moet top prestaties leveren
• Je mag niet genieten, maar moet werken aan verbeteren
• Goed is nooit goed genoeg
• Dat was lelijk
• Dat was niet foutloos
• Mensen verwachten iets wat je niet kunt waarmaken
• Ze letten op je
• Ik ben jaloers op wat een ander heeft

Zie het als een parasiet dat leeft, eet en groeit van negativiteit. Hoe meer hij krijgt, hoe meer hij nodig heeft om verder te groeien. Dat gaat zo ver dat bijvoorbeeld corrupte wereldleiders niet voldoende hebben aan meer dan een miljard op de bank. Ze gaan door met het vergaren van nog meer, en waarvoor? Niemand weet het. Iedereen die rationeel kan denken, begrijpt dat het zinloos is en uiteindelijk tot vernietiging leidt. Als de parasiet je overneemt, en dat is bij meer mensen dan je wellicht zou denken, is zelfvernietiging ingezet.

Herken je deze gevoelens/uitspraken?

• Ik ben mezelf niet de laatste tijd
• Tja, dat zou ik wel willen
• Ik snap ook niet waarom ik dat doe
• Ik kan niet meer genieten van succes
• Ik ben vergeten waarom ik dit ben gaan doen.
• Het is alsof ik soms een ander hoor praten
• Ik leef het leven van een ander
• Dit zou ik graag vaker willen doen
• Ik volg nooit mijn hart
• Ik vindt het moeilijk ergens van te genieten

Wat kunnen we doen om dat onder controle te krijgen?

Er zijn veel boeken geschreven over hoe je dit kunt aanpakken (onderin wat tips) . Het komt hierop neer:

Negatieve gedachten kunnen worden omgekeerd door er positieve gedachten tegenover te zetten.

Even terug naar die parasiet. Hoe meer negativiteit, hoe sterker die wordt. Interessanter is: Hoe meer positieve gedachten hoe zwakker de parasiet wordt. Het principe werkt simpel.

Wat je Ego je laat denken → Wat je er tegenover zet

• Je kan het niet→ Het is OK Dat IK niet alles kan maar ik doe mijn best en dat is per definitie genoeg.
• Je bent niet bijzonder → Ik ben uniek en daar ben ik trots op
• Dat pik je toch niet? → IK ga erboven staan en laat het zitten met respect voor een andere mening
• Jij hebt gelijk en niet die ander→ Mijn mening is net zo belangrijk als die van een ander.
• Jij moet beter zijn→ Goed is goed
• Jij moet top prestaties leveren→ Er is geen perfecte wereld dus ook geen perfecte uitvoering van wat dan ook
• Je mag niet genieten, maar moet werken aan verbeteren→ IK mag wel genieten van de weg ernaartoe en de goede dingen die ik doe
• Goed is nooit goed genoeg→ Ik ben tevreden moet hoe het is gegaan
• Dat was lelijk→ Er zijn veel dingen goed gegaan en een gelukkig ook nog een paar dingen die voor verbetering vatbaar zijn.
• Dat was niet foutloos→ Er bestaat geen foutloos, ik ben tevreden. Het is wat het is voor dit moment.
• Mensen verwachten iets→ Dit is wat ik kan en daar zal men het mee moeten doen
• Ze letten op mij→ Ik doe wat ik doe. Het maakt niet uit wie er kijkt of wat men er van vindt.

Hoe ver kan het gaan? De parasiet roept om aandacht. Van aandacht groeit deze, van negativiteit groeit deze sterk en zal door de grootte steeds meer nodig hebben om te overleven en verder te groeien. Maar draai je het om dat wordt het ego kleiner en uiteindelijk zonder invloed.

Als het geen zin heeft om te klagen, waarom doen we het dan?

Er kan maar 1 reden zijn. Aandacht.

Klagen over het weer, over wat er reeds is gebeurd, klagen over dat je moe bent, klagen over een file om 18:00 uur op de weg van Utrecht naar Amsterdam… Zinloos en niets aan te doen en toch klagen we. Of nou ja, we… het ego, de parasiet zoekt negatieve aandacht. Dat begint al jong en wij ouderen stimuleren het. Als een kind huilt, krijgt het aandacht. Als het lekker speelt meestal niet. Kortom, huilen levert aandacht op. Daarom kunnen kinderen (en volwassenen) huilen en acteren om aandacht. De parasiet is zijn werk begonnen.

Het best bekeken programma… HET JOURNAAL.

Heb je je ooit wel eens afgevraagd waarom we bijna alleen maar negatieve dingen zien op het nieuws? Waarom we naar horror kijken, naar moord series? Waarom zien we graag een film waarbij we kunnen wegkwijnen met een zak chips (of chocolade) en zelfs kunnen huilen, daadwerkelijk verdriet voelen over iets wat we zelf niet beleven? We willen wegkwijnen in ellende omdat we dan voelen dat we er zijn.

Je kunt ook ZIJN zonder gecontroleerd te worden door de parasiet

Leer jezelf positief te denken. Draai iedere negatieve gedachte meteen om. Kijk naar wat je hebt en niet naar wat je zou willen hebben, zou moeten hebben of zou moeten willen hebben. Kijk naar wat je NU hebt. Kun je genieten en beseffen dat wat er is geweest nooit meer terug komt en wat er komt volledig onbekend is en onbekend zal blijven tot het NU is geworden. Kijk om je heen en geniet van het mooie. De lucht is er altijd, de zon schijn regelmatig, bloemen bloeien en mensen om je heen houden van je.

Het ego/de parasiet in relatie tot artiesten

‘Succesvolle’ artiesten zijn in de ogen van de grote meerderheid de artiesten die de meeste aandacht krijgen. Die aandacht zoeken ze blijkbaar op en daarmee voeden ze hun ego. De parasiet/het ego wil alsmaar meer en waar je eerst nog een kick kreeg van 5 mensen die jouw songs meezongen, loop je ineens niet meer warm voor een zaal van minder dan 1000 bezoekers. Het groeit en groeit en kan zover gaan dat bijv. iemand als Bon Jovi niet meer kan genieten van stadions kleiner dan 20.000 man. In essentie is hij begonnen omdat hij van muziek houdt, maar het parasiet heeft hem dat volledig doen vergeten. De parasiet, het ego zal uiteindelijk geestelijk en lichamelijk alles vernietigen. Het schreeuwen om aandacht zal uiteindelijk een schreeuw richting het einde zijn. Want het houdt een keer op, dat is nu eenmaal onvermijdelijk. “Ik zou wel weer eens willen genieten van mijn muziek” Hij zegt het letterlijk in een documentaire. Of nou ja, hij…. zijn ego zegt dat…

Voorbeeld:

Misschien herken je dit. Je hebt een lied geschreven en bent daar trots op. Je bent blij dat het liedje is geworden zoals jij het voor ogen had en kan hem met trots aan anderen laten horen. Maar helaas. Bij het pluggen van de song blijkt hij niet in de smaak te vallen van producers, maatschappijen, radio stations, festivals enz. We zijn dan geneigd de song “eigenlijk toch niet zo goed” te gaan vinden. En dat is toch eigenlijk vreemd. Je laat je eigen mening dus beïnvloeden door wat een ander vindt. In essentie maakt het helemaal niets uit wat een ander ervan vindt. Het gevoel wat jij hebt bij de song zou eigenlijk onverminderd positief moeten zijn. Het gaat zelfs zo ver dat we ineens allemaal redenen bedenken waarom we het toch niet zo’n goed liedje vinden, terwijl we een week ervoor nog met trots de song lieten horen. Het stemmetje van het ego is even vervangen door die zogenaamde experts en die hebben het gevoed en stom genoeg laten we ons daardoor gek maken. Het zou in essentie niet mogen uitmaken wat een ander ervan vindt. Dat vergt training en zelfbewustzijn.

Geniet van wat je hebt, is mijn boodschap. Geniet van elke stap, geniet van het ZIJN en geniet van muziek. Leg de lat niet hoger dan NU. ZIJN is ultiem. Uiteindelijk is dat wat telt en dat is per definitie succesvol voor jou als persoon.

Als laatste geef ik je een oefening van Eckhart Tolle mee die je meteen zou kunnen doen.

Sluit je ogen en ga voelen wat je waarneemt. Geluiden, geuren, temperatuur van je omgeving. Probeer het denken uit te zetten.

Zolang je gedachten relativeren (Waar ben ik mee bezig? of wat moet ik nog doen vandaag?) ga je door. Tot je een moment van volledige aanwezigheid voelt. Dat moment is NU. En hoe meer je traint, hoe makkelijker je in het NU kunt komen. Dat is een moment van volmaaktheid en je zult het in je lichaam voelen.

Succes en doe ermee wat je wilt! Je bent bij ons welkom om te leren er mee om te gaan en je keuzes te maken.

Boeken tips:

De kracht van het NU

De nieuwe aarde

Robin van Beek

Eigenaar Vocal Center